Aapjes kijken

Kuala Lumpur is de stad van de gigantische hoge gebouwen, maar daartegenover staan ook oude lage gebouwen. Zo kan het voorkomen dat naast een gekleurd grachtenpandje ineens een gigantische wolkenkrabber staat. In de vele luxe gebouwen zijn vaak gigantische winkelcentra gevestigd. Shoppingmalls zoals wij dat in Nederland niet kennen! Ook het leven lijkt hier 24 uur per dag door te gaan en is het altijd druk op straat.

De eerste dag in Kuala Lumpur beginnen we aan onze zoektocht voor een goedkope mobiele telefoon, onderweg zien we aan de overkant een knalgeel gebouw met veel roze in de etalage. Eenmaal binnen zien we een gigantische collectie aan stickers, knuffels, sleutelhangers en heel veel roze! De droomspeelgoedwinkel voor elk jong meisje. Zelfs wij voelen ons weer even kind bij de aanblik van al deze prularia. Na een hoop gekwijl vervolgen we onze weg weer opzoek naar de mobiele telefoon. Echte electronica zaken kunnen we niet vinden en al die kleine winkeltjes komen niet echt betrouwbaar over. Op aanraden van de eigenaresse van ons guesthouse gaan we naar de grote shoppingmall Low Yat Plaza. Een gigantisch gebouw met alleen maar electronica. De droom van elke man!
Na, om de paar meter een opmerking te krijgen van de verkopers of we niet wat willen kopen, zijn we het al heel snel zat. We kopen snel een telefoon en begeven ons naar de volgende shoppingmall.

Deze shoppingmall blijkt kleding te verkopen. Bij het zien van al deze kleding begin ik al te kwijlen. Ik voel me er ineens als een slons bijlopen en mis stiekem toch wel mijn garderobe (en vooral mijn gigantische schoenencollectie) thuis. Ik weet me in te houden, want mijn backpack zit al propvol. Na het vele rondlopen worden we hongerig. Op zoek naar een foodcourt dus. We nemen de lift naar boven en middenin het gebouw blijkt zich een garage te bevinden met een foudcourt. We worden vreemd aangekeken bij het binnenlopen, want binnen zitten alleen maar Aziaten!

De rest van de dagen wordt het gestaar en de vragen of we met de taxi willen of iets willen kopen niet minder. Het gaat zelfs zo ver dat wij het toeristische hoogtepunt zijn geworden!
Uitrustend op een bankje voor de grote shoppingmall KLCC met uitzicht op de twintowers gaat er plotseling iemand naast me zitten en een vriend begint foto’s te maken. Zonder te vragen..! Hij loopt naar de plek waar mijn tas staat, zet deze aan de kant en gaat tussen mij en Ingrid inzitten. Er worden meerdere foto’s gemaakt, er wordt omgewisseld en weer omgewisseld en wij zitten er maar. Je wil toch ook niet overkomen als de onbeschofte Europeaan..

Op maandag bezoeken we de Kuala Lumpur Tower, welke eigenlijk nog hoger is dan de Petronas Twin Towers. De Kuala Lumpur Tower staat namelijk op een hoge berg. Gelukkig hoeven we deze berg zelf niet te beklimmen en nemen we de gratis bus welke ons naar boven brengt. Met een wiebelende lift staan we in 58 seconden op ruim 200 meter hoogte te genieten van het uitzicht. Na dit fantastastische uitzicht lopen we de aangrenzende jungle in voor een wandeling, waarna we later onze wandeltocht vervolgen naar Merdeka Square. Maar dan, als we er bijna zijn roep ik: “Wat is dat?! Een aap?!” Waarop Ingrid een harde gil geeft en de aap haar achterna rent. Ik denk slim te zijn en naar de overkant van de straat te rennen, maar dat vindt het beestje natuurlijk aanleiding genoeg om achter mij aan te gaan. Gewapend met een plattegrond, geef ik hem een tik op zijn neus en we vervolgen onze weg verder naar Merdeka Square.

Op het Merdeka plein pronkt de maleisische vlag veelvuldig. Deze plek symboliseert namelijk de onafhankelijkheid van Maleisie. Jarenlang is Maleisie bezet geweest door de britten en in 1957 werd hier de allereerste Maleisische vlag gehezen om hun onafhankelijk te vieren. Een leuke wetenswaardigheid is dat de groene grasmat vroeger door de britten werd gebruikt om cricket te spelen.

Op dinsdag gaat al vroeg de wekker om de Petronas Twin Towers te bezoeken. Om 9.00u lopen we een erg lange rij tegemoet, het lijkt de efteling wel. Na een uur mogen we eindelijk ons kaartje afhalen en mogen een tijdstip tussen 14.30 en 18.30 uitzoeken voor het bezoek aan de brug tussen beide torens. We besluiten om voor 18.00u te gaan, zodat we nog even een bezoek aan het vlinderpark kunnen brengen. Helaas blijkt het vlinderpark weinig voor te stellen.

Voordat we de Petronas Twin Towers in mogen moeten we een verplicht filmpje kijken. Een grote reclamespot, dat het zo’n geweldig gebouw is voor Maleisie. Naar mijn mening is het eerder een geweldig gebouw voor de oliemaatschappij Petronas om te laten zien hoe machtig zij zijn. Vervolgens volgt er een tocht door de metaaldetectors en worden we een lift in geloodst naar de brug die de twee torens met elkaar verbind. Op de brug mogen we 10 minuten verblijven (het uitzicht is toch wel vele male minder dan de Kuala Lumpur Tower) waarna we weer naar beneden gejaagd worden.

De rest van de dagen hebben we rustigaan gedaan en veel interessante personen ontmoet. Waarschijnlijk gaan we Indonesie overslaan tijdens onze reis. En langer de tijd nemen voor Maleisie en vooral voor Laos. Morgen vertrekken we met de bus richting het stadje Melakka.

Het rustigaan doen heb ik ook benut om al mijn foto’s en video’s online te zetten, deze kunnen jullie terugvinden onder de gelijknamige links op mijn website.